Szlak renesansu – Tarnów

Najstarsza część miasta wita gości typowym dla średniowiecza, regularnym rynkiem oraz szachownicowym układem ulic. Choć rynek wytyczono już w 1330 roku – wraz z lokacją miasta, to otaczające go kamienice wzniesiono między XVI a XVIII wiekiem. Szczególnie warto zwrócić uwagę na północną pierzeję i renesansowe budynki znajdujące się pod numerami 20 i 21, w których obecnie mieści się siedziba Muzeum Okręgowego. Najokazalszym, w większości renesansowym obiektem rynku jest centralnie ulokowany Ratusz.

Ten pierwotnie gotycki budynek, powstały w połowie XIV wieku był wielokrotnie przebudowywany aż do uzyskania obecnego, typowo renesansowego charakteru z północno-włoskimi formami. Ceglana, nietynkowana attyka ratusza wraz ze zdobieniami grzebienia i czternastoma maszkaronami jest chyba najbardziej charakterystycznym elementem tarnowskiego rynku. Sam ratusz został w maju b.r. ponownie otwarty dla zwiedzających po dwuletnim remoncie. W odnowionych salach znalazło się wiele cennych eksponatów z bogatej kolekcji Sanguszków. Duże wrażenie robi pokaźny zbiór portretu sarmackiego, misternie zdobionej porcelany i szkła, jak również pokaźna kolekcja broni myśliwskiej i pojedynkowej.

Do absolutnych pereł renesansu na skalę europejską należy zespół nagrobków w Bazylice Katedralnej (dawniej Kolegiacie Tarnowskiej) – najbardziej reprezentatywnym zabytku Tarnowa. Wnętrze XIV-wiecznej, gotyckiej budowli skrywa monumentalne, sięgające sklepienia Kolegiaty nagrobki: z jednej strony renesansowy nagrobek Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Amora Tarnowskiego i jego syna Krzysztofa, z drugiej natomiast – manierystyczny nagrobek książąt Ostrogskich. Odwiedzając katedrę nie można również ominąć pomnika nagrobnego Barbary z Tęczyńskich Tarnowskiej, uważanego za najpiękniejszą rzeźbę kobiecą Renesansu w Europie.

Na tyłach Katedry, w małym zaułku, znajduje się Dom Mikołajowskich – doskonale zachowana, jedna z najpiekniejszych i najstarszych kamieniczek Tarnowa. W jej wnętrzach znajduje się najstarsze muzeum diecezjalne w Polsce. Mała przestrzeń i niezwykle cenne dzieła determinują zwiedzanie tego muzeum w małych grupach – nie przekraczających 25 osób. Dodatkowo w muzeum obowiązuje całkowity zakaz fotografowania, o czym bardzo grzecznie acz stanowczo przypominają pilnujący zbiorów klerycy. Godząc się ze wszystkimi obostrzeniami możemy podziwiać najbardziej imponujacą kolekcję ołtarzy gotyckich i gotycko-renesansowych malowanych i rzeźbionych w Polsce.

Z Krakowa do Tarnowa dostać się możemy Gościńcem Lwowskim, znanym dziś jako droga krajowa nr 4. Zaledwie 85 km pokonamy samochodem w około 1,5 godziny. Podobny czas zajmie nam podróż pociągiem, więc w przypadku korków, kolej wydaje się być atrakcyjną alternatywą. Wybranie tego środka transportu uniemożliwi nam jednak odwiedzenie innego, niezwykle urokliwego miejsca – Dworu w Jeżowie. 48 km od Tarnowa, w kierunku Krynicy (droga 977 a następnie 981 w kierunku na Grybów i Krynicę Zdrój) znajduje się niepozorny, brązowy znak kierujący ciekawych zwiedzania na ubitą, pozbawioną asfaltu drogę po prawej stronie szosy. Droga jest przejezdna dla samochodów a pod samym dworem jest wystarczjąca ilość miejsca na zaparkowanie.

http://www.modnykrakow.pl/podroze/?p=24

24.02.2015

RCIT.421-22/15