Doroczne spotkanie Forum Informacji Turystycznej
W Tarnowie – historycznym grodzie Leliwitów – odbyło się doroczne spotkanie Forum Informacji Turystycznej. Wybór tego miasta był wyjątkowo trafny.
Tarnów i Region.
Tarnowski zasłynął w historii, nie tylko dzięki swoim założycielom – zacnemu rodowi Tarnowskich. Z miastem i jego okolicami związane się m.in. tak wybitne postacie, jak: generał Józef Bem, mężowie stanu Ignacy Jan Paderewski, Ignacy Mościcki, Wincenty
Witos. Dziś Tarnów – ceniony ośrodek nauki i kultury – fascynuje ciekawym życiem urodą średniowiecznej starówki, zbiorami muzeów – Diecezjalnego i Okręgowego nawiązujących do wielokulturowości miasta i regionu. Spotkamy tu wartościowe dzieła chrześcijańskiej sztuki sakralnej, judaika a także unikalną ekspozycję ilustrującą dziedzictwo kulturowe polskich Romów. Miasto leży na Szlaku Architektury Drewnianej. Godnym podziwu jest założenie urbanistyczne obecnej (tonącej w zieleni) dzielnicy Mościce – powstałej wokół zakładów azotowych w latach trzydziestych ubiegłego stulecia. Wszystkie te atuty są podstawą budowy nowoczesnych produktów turystyki miejskiej i kulturowej. Miasto jest promowane jako „Polski biegun ciepła”. Sojusznikiem turystyki i promocji jest Ryszard Ścigała – prezydent, który przysłuchiwał się obradom. Wielkie zasługi dla promocji miasta ma ekipa Tarnowskiego Centrum Informacji z dyrektorem Marcinem Pałachem na czele. Ta nowocześnie zarządzana placówka, będąca istnym kolekcjonerem wyróżnień i nagród (m.in. za najlepsze centrum „it”) uczestniczy w wielu targach turystycznych, inspiruje i zarządza turystycznym oznakowaniem miasta, systematycznie wydaje serie folderów o mieście i regionie, organizuje spotkania branżowe we własnej bazie. W Tarnowskim Centrum Informacji można wypożyczyć przewodnik audiowizualny. W sezonie letnim funkcjonuje filia – punkt informacji turystycznej – w kiosku, przy dworcu kolejowym. Spotkaniu przewodniczył Stanisław Turski – dyrektor Lubelskiego Ośrodka Informacji Turystycznej, bardzo zasłużony dla rozwoju informacji turystycznej w kraju, autor wielu publikacji, w tym współautor monumentalnego przewodnika turystycznego „Lubelszczyzna”.
Forum Informacji Turystycznej było okazją do zaprezentowania planu działalności POT w dziedzinie informacji turystycznej na rok 2008. Plan ten jest przedstawiony na stronie www.pot.gov.pl
. Szczególnie ważnym zadaniem jest systematyczne doskonalenie internetowych baz danych narodowego portalu turystycznego – będących wspólnym dziełem całego systemu „it”. Jacek Szafader – wicedyrektor Departamentu Informacji Turystycznej POT – podkreślił, że Polska Organizacja Turystyczna nie dysponuje żadnymi instrumentami nakazowymi, a jedynie składa wobec centrów „it” propozycje wspólnych przedsięwzięć, oferując sprawdzone narzędzia. Tylko dzięki przyjęciu standardów można doprowadzić do ukształtowania tak niezbędnego jednolitego systemu informacji turystycznej. O roli informacji turystycznej w kształtowaniu i promowaniu produktu turystycznego mówił bardzo kompetentnie Jacek Janowski z POT. Jest to bardzo ważny kierunek działań jednostek systemu „it”, które – nie ograniczając się do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania informacji – mają szansę zaistnieć wśród inspiratorów, inicjatorów i promotorów produktu. Takie działania z pewnością przyczyniają się do podnoszenia prestiżu całego systemu „it” i są argumentem przetargowym wobec niektórych decydentów nadal wątpiących w sens istnienia tradycyjnego „analogowego” systemu „it”. Małopolski System Informacji Turystycznej przedstawiła Elżbieta Kantor – wicedyrektor Departamentu Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego. System ten – wspierany finansowo przez środki Unii Europejskiej – wymaga wieloletniej współpracy wielu zainteresowanych stron. Jeśli organizatorom – i partycypantom – nie zabraknie wytrwałości, (czego należy życzyć) region będzie mógł poszczycić się dobrze funkcjonującą informacją turystyczną. Póki,co – mapa centrów i punktów „it” w województwie wskazuje na ich bardzo nierównomierne rozmieszczenie. Członków Forum zapoznano: z Warszawską Kartą Turystyczną, którą przedstawiła Barbara Tekieli – dyrektor Stołecznego Biura Informacji i Promocji Turystycznej; ofertę Polskiej Agencji Rozwoju Turystyki, założeniami Małopolskiego Szlaku Budownictwa Drewnianego.
Zaprezentowano także działalność najlepszych centrów informacji turystycznej. Obok Tarnowskiego Centrum Informacji (o którym mowa wyżej) przedstawiono Lubelski Ooerodek Informacji Turystycznej oraz Centrum Informacji Turystycznej w Wadowicach. Pierwsza z placówek, dysponująca prestiżowym lokalem obok Bramy Krakowskiej w Lublinie, może poszczycić się nieprzerwaną działalnością od roku 1963. Centrum „it” w Wadowicach, pracujące przy Rynku, opodal Domu Papieża Jana Pawła II, funkcjonuje obok Muzeum Miejskiego. Obie placówki prowadzą bardzo różnorodną działalność: informacja, poradnictwo, realizacja i kolportaż wydawnictw, udział w targach, organizacja wystaw – w własnych siedzibach i poza nimi, zarządzanie turystyczną informacją wizualną w miastach itd. Uczestnicy spotkania odwiedzili: tarnowską katedrę, Muzeum Etnograficzne (dział polskich Romów), po którym oprowadzał Adam Bartosz – dyrektor Muzeum Okręgowego oraz Muzeum Diecezjalne, którego zbiory zaprezentowa3 dyrektor ksi1dz Tadeusz Bukowski.
Spotkania Forum Informacji Turystycznej są bardzo cenne. Pracownicy informacji turystycznej na co dzień funkcjonują w bardzo różnych strukturach organizacyjnych. Łączą ich wspólne cele – promowanie poszczególnych miast i regionów, zainteresowani mogą korzystać z narzędzi oferowanych przez POT. Wszystkim jednak brakuje częstszych kontaktów, którym przecież nie zawsze sprzyja udział w targach turystycznych (z uwagi na inne zadania). Dlatego też warto rozważyć możliwość organizowania częstszych spotkań. Wymiana doświadczeń jest niezbędna! Zbliżająca się (w 2008 r.) 45. rocznica powołania systemu informacji turystycznej powinna stać się okazją do zbilansowania dorobku – zarówno mocnych, jak słabych stron, a przede wszystkim określenia szans i niestety – zagrożeń „it”.
Jan Paweł Piotrowski
TTG , nr 13 (195)