Cmentarz wojenny w Zakliczynie

Dramat I wojny światowej dotknął wszystkich mieszkańców Galicji. W wojskach obu stron konfliktu służyli żołnierze wielu narodowości i wyznań. Najbardziej wymownym tego dowodem są cmentarze wojenne, które w miejscach walk wznosił  IX Wy­dział Grobów Wojennych (Kriegsgraber Abteilung), utworzony 3 listopada 1915 r. w wiedeńskim Ministerstwie Wojny. Jego zadaniem było uczczenie i upamiętnienie poległych żołnierzy, bez względu na ich pochodzenie i wyznanie, jako miara moralnej i artystycznej wrażliwości narodu. Przykładem wyjątkowej wrażliwości jest Cmentarz nr 293 w Zakliczynie, zlokalizowany na południe od drogi do Gromnika, projektu Roberta Motki. Na niewielkim obszarze pochowanych jest 11 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 1 żołnierz rosyjskich. Wszyscy pochodzenia żydowskiego. Każdy w osobnym grobie z ohelami grawerowanymi Gwiazdą Dawida. Polegli w 1914 i 1915 r.