Konkurs na najwyższą palmę wielkanocną

Zwyczaj święcenia palm wielkanocnych ma w Polsce długą tradycję i znany jest w każdym zakątku kraju. W Lipnicy Murowanej również, choć sposób wytwarzania i długość palm podlega niepisanym, aczkolwiek przekazywanym z pokolenia na pokolenie normom i zasadom. Przede wszystkim, w Niedzielę Palmową każdy gospodarz musiał przynieść do kościoła wiklinową palmę. Palma musiała mieć wysokość proporcjonalną do ilości posiadanej ziemi, tzn. każdy mórg ziemi równy był jednemu metrowi palmy. Po trzecie, palma musiała mieć ozdoby z kwiatów zrobionych z bibuły, bazi oraz innych roślinnych. Bogatsze zdobienie oznaczało większą zamożność gospodarza. Kto palmy nie wykonał i nie poświęcił, ryzykował życie w nieszczęściu przez cały następny rok. Zgodnie bowiem z tradycją palmy chroniły m. in. od chorób i zaraz. I właśnie obawa przed odrzuceniem, zapomnieniem zwyczajów i rozpadem lokalnej wspólnoty była inspiracją Józefa Piotrowskiego, sołtysa Lipnicy, do ogłoszenia w 1958 r. I Konkursu Palm Wielkanocnych. Jurorzy – plastycy, etnografowie, wyróżniają jedynie palmy zrobione tradycyjnie. Najwyższe ustawiane są wokół figury św. Szymona i tam święcone.