Kolegiata w Bochni

Kościół św. Mikołaja powstawał w latach 1440-1445, na miejscu zniszczonej w pożarze roku 1440 wcześniejszej świątyni. Jednakże i ten kościół doznał znacznych zniszczeń w kolejnym pożarze, w 1655 r.. Zniszczone sklepienia i dach gotyckiego kościoła odbudowano już w duchu baroku. Kolejne prace remontowe przypadają na rok 1777, podczas których dostawiono od strony południowej kaplicę Matki Boskiej. W XIX w dodano kruchty północną i południową, skarbczyk nad zakrystią oraz neogotycką sygnaturkę. W latach 1901 – 1905 Tadeusz Stryjeński przywrócił kościołowi cechy stylu gotyku. Regotyzacji nie wymagał oryginalny szczyt, jedyny taki na terenie całej Małopolski. W wyposażeniu dominują barokowo-rokokowe dzieła Piotra Koneckiego z Gdowa, w tym ołtarz główny, ambona, kilka ołtarzy bocznych. Część wyposażenia pochodzi również ze zlikwidowanych klasztorów Dominikanów i Bernardynów. Wyjątkową wartość artystyczną ma kaplica św. Kingi z neogotyckim wystrojem projektu samego Jan Matejki, który dobrze komponuje się z zachowanym fragmentem piętnastowiecznego fresku Rozesłanie Apostołów. Bocheńska kolegiata jest także sanktuarium maryjnym ze słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Bocheńskiej z XVI w.