Unikatowy kielich w zbiorach polskich muzach. Jest jedynym znanym przykładem szlifu typu reliefowego z huty lubaczowskiej. Grubościenny kielich, posiada szlif wybierany z powierzchni szkła, na wzór jubilerskich prac z nabijanymi kamieniami (ostrosłupami). Znajdujące się na stopie rzędy przylegających do siebie, okrągłych soczewek, sprawiają wrażenie wibracji – ruchu. Kielich ten w XVIII w. stanowił własność Pawła Karola Sanguszki i Barbary z Duninów. Badania składu chemicznego szkła przeprowadzone przez Instytut Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie i Muzeum Narodowe w Warszawie (grant
Komitetu Badań Naukowych – 2000-2001), jednoznacznie wskazały na hutę kryształowa w Lubaczowie i potwierdziły czas powstania tego niezwykle ciekawego eksponatu.
Huta Kryształowa, Lubaczów, lata 20. XVIII w. szkło bezbarwne, szlifowane (częściowo reliefowo) wys. 22, 9 cm, O stopy 12 cm. Właśność księcia Pawła Sanguszki i księżnej Claude Sanguszko; depozyt w Muzeum Okręgowym w Tarnowie Ze zbiorów XX. Sanguszków z Gumnisk pod Tarnowem, od 1945 w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Eksponowany na wystawie stałej w tarnowskim Ratuszu.
Barbara Bułdys
Muzeum Okręgowe w Tarnowie Tekst i zdjęcia ze strony: www.tarnow.pl