Opracowany przez PTTK Oddział Ziemi Tarnowskiej
Województwo małopolskie jest najciekawszym regionem pod względem krajoznawczym i turystycznym w Polsce. Wynika to z jego położenia na styku Karpat, Kotliny Sandomierskiej oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Bogactwo kulturowe i przyrodnicze woj. małopolskiego jest nie do przecenienia. Jednym z elementów krajoznawczych są bardzo ciekawe architektonicznie miasteczka o średniowiecznym rodowodzie. Powstawały one zwykle na prawie magdeburskim co wymagało charakterystycznej organizacji zabudowy. Wokół kwadratowego lub prostokątnego placu (rynku) powstawała zabudowa. Z rynku wybiegały ulice, które łączyły się z ulicami obwodowymi gdyż średniowieczne miasteczka posiadały układ owalnicowy. Zabudowa wokół rynku i wzdłuż wybiegających z niego ulic składała się z domów mieszkalnych oraz obiektów gospodarczych, które umiejscowione były w głębi działki. Domy ustawiano zwykle szczytami do linii zabudowy. Posiadały układ dwutraktowy z wewnętrznymi sieniami przejazdowymi. Ściany w konstrukcji zrębowej, dachy pokryte gontem. Często domy miały mocno wysunięte okapy wsparte słupami. Obecna zabudowa to zwykle domy z XIX w. lub młodsze, niekiedy zdarzają się obiekty z XVIII w. Miasteczka powstawały najczęściej przy warownych grodach.
Na „Szlaku Średniowiecznych Miasteczek Małopolski” znajduje się dwanaście miasteczek i miejscowości: Bobowa, Ciężkowice, Czchów, Dobczyce, Lanckorona, Lipnica Murowana, Nowy Wiśnicz, Stary Sącz, Szczyrzyc, Tuchów, Wojnicz i Zakliczyn.
Każda z w/w miejscowości jest oznakowana dwiema tablicami, na których znajduje się nazwa szlaku, nazwa danej miejscowości oraz symbol graficzny identyfikujący szlak.