Plac Bohaterów Getta

Dziś Plac Bohaterów Getta, kiedyś Plac pod Dębem. W miejscu zetknięcia się Placu z ulicą Wałową podczas okupacji znajdowała się największa z bram getta (druga z bram znajdowała się na ulicy Folwarcznej, dziś Waryńskiego na wysokości skrzyżowania z ulicą Kupiecką), strzeżona pilnie przez niemieckich żandarmów. Po rozpoczęciu okupacji, 7 września 1939 roku, Niemcy nie wprowadzili otoczonego ogrodzeniem getta. Mając do czynienia z liczącą dwadzieścia pięć tysięcy społecznością żydowską Tarnowa oraz przewidując wzrost liczebności Żydów wskutek przesiedlania z pobliskich miejscowości, ograniczono możliwość poruszania się ludności żydowskiej jedynie w granicach dzielnic zajmowanych przez nią przed wojną. Jednak w rezultacie prowadzonych akcji masowego mordowania Żydów oraz transportów do obozów zagłady, w 1942 roku powstało ogrodzone getto zamykające się ulicami: Plac pod Dębem, Wałowa, Lwowska, a z drugiej strony ulicami: Nowa, Mickiewicza, Starodąbrowska, Polna. Teren getta sięgający pierwotnie na wschód po ulicę Jasną był systematycznie zmniejszany.