79 lat temu Niemcy deportowali pierwszych Polaków do KL Auschwitz. „Zdrowi i młodzi mają prawo żyć tu nie dłużej niż trzy miesiące”

14 czerwca 1940 r. z więzienia w Tarnowie przewieziono KL Auschwitz 728 mężczyzn. Polacy, dla których Niemcy utworzyli KL Auschwitz, stali się pierwszymi ofiarami obozu. Przez czas trwania wojny do obozu trafi ok. 150 tys. Polaków. Blisko połowa nie przeżyje. Auschwitz wraz z Birkenau i siecią podobozów stał się największym niemieckim obozem. W sumie znalazło się tam co najmniej 1,3 mln osób. Śmierć poniosło w nim co najmniej 1,1 mln ludzi.

Z pomysłem stworzenia obozu koncentracyjnego na peryferiach Oświęcimia, miasta na pograniczu Śląska i Małopolski, którego nazwę po wcieleniu do Rzeszy Niemcy zmienili na Auschwitz, wystąpił pod koniec 1939 r. inspektor policji bezpieczeństwa i służby bezpieczeństwa z Wrocławia oberfuehrer SS Arpad Wigand. Okupantów niepokoiły mnożące się raporty o przepełnieniu więzień na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim. Narastał też ruch oporu, który można było ugasić jedynie poprzez masowe aresztowania.

Wigand zwracał uwagę, że więźniów w Auschwitz można osadzić niemal natychmiast, wykorzystując koszary po polskiej armii. Teren umożliwiał w przyszłości ewentualną rozbudowę obozu i izolację od świata zewnętrznego. Esesman wskazywał dogodne połączenie kolejowe – nieopodal biegła linia łącząca miejscowość ze Śląskiem i Generalnym Gubernatorstwem. Rozkaz założenia obozu wydał 27 kwietnia 1940 r. zwierzchnik SS Heinrich Himmler. Organizacją zajął się Rudolf Hoess, późniejszy jego pierwszy komendant.

Czytaj całość informacji o pierwszym transporcie na stronach onet.pl